Frits Lapidoth

Willem Frederik Lodewijk Lapidoth

Functie: Redacteur
Periode: 1898 tot 1905
Titel:
Voornaam: Willem Frederik Lodewijk
Achternaam: Lapidoth
Geboortedatum: 15 september 1861
Geboorteplaats: Ursum
Overleden op: 29 oktober 1932
Overleden te : Nauheim (Duitsland)
Twitter :
Facebook :
LinkedIn :

Elsevier’s volgt zeven jaar lang de lijn van hoofdredacteur Jan ten Brink, totdat oprichter Jacs Robbers aanstuurt op een wezenlijke koerswijziging in het redactiebeleid. Hij zoekt contact met de jongere criticus Frits Lapidoth.

Met ingang van de achtste jaargang verschijnt Lapidoth op de redactie. Ten Brink wil niet meegaan in de plannen van Robbers en wordt gedwongen te vertrekken. Lapidoth neemt zijn plaats als hoofdredacteur in. Vanaf begin 1898 bestaat de redactie uit Hendrik Jan Schimmel, Lambertus Joannes Plemp van Duiveland, Philippe Zilcken en Frits Lapidoth. Plemp van Duiveland is verantwoordelijk voor de politieke commentaren, Zilcken voor de illustraties. Lapidoth heeft alle ruimte om de grote lijnen als hoofdredacteur uit te zetten.

Lapidoth is voor zijn aantreden al bekend met het blad en de redactie. In 1892 levert hij een bijdrage genaamd ‘Het levende Parijs’. Ook is hij sinds 1894 getrouwd met de voor Elsevier’s werkende dichteres Hélène Swarth. Hij heeft op betrekkelijk jonge leeftijd al een uitgebreide staat van dienst als journalist. Zo is hij van 1884 tot 1894 correspondent in Parijs, werkt hij als kunstredacteur bij dagblad Het Vaderland, en leidt hij tot 1897 het maandblad Los en Vast. Van 1896 tot 1899 (en later van 1918 tot 1932) redigeert hij het tijdschrift Het Tooneel. Biograaf Jeroen Brouwers schrijft over hem: ‘Van literatuur had hij in zoverre geen verstand, dat hij het zelf niet kon vervaardigen, maar uit zijn journalistieke werk blijkt dat hij over veel kunstzin en goede smaak beschikte.’

Jeroen Brouwers: ‘Van literatuur had hij in zoverre geen verstand, dat hij het zelf niet kon vervaardigen, maar uit zijn journalistieke werk blijkt dat hij over veel kunstzin en goede smaak beschikte.’

Lapidoth staat positief tegenover een moderne stroming als het symbolisme, zodat hij volgens Robbers bijzonder geschikt is om jongere lezers aan het blad te binden. In het begin is de koersverandering van het blad nog niet zo duidelijk. Er worden weliswaar vaker besprekingen van werk van jongere kunstenaars opgenomen, maar uiterlijk blijft alles bij het oude. Vanaf januari 1901 heeft het tijdschrift een nieuwe, groene, art nouveau-achtige omslag, ontworpen door de kunstenaar Wijnand Otto Jan Nieuwenkamp. De ondertitel wordt veranderd in Oorspronkelijk Nederlandsche kunst in woord en beeld, het formaat wordt vergroot en getekende illustraties worden grotendeels vervangen door foto’s. Daarmee verandert Elsevier’s onder leiding van Lapidoth van een behoudend negentiende-eeuws geïllustreerd letterkundig tijdschrift in een eigentijds algemeen kunstblad. In 1900 is Lapidoth betrokken bij de oprichting van De Nieuwe Courant. Daar ontfermt hij zich, tot zijn dood in 1932, over de rubriek kunst en letteren.